سلام"


این روزها گفتگو در تانگو و لاین و های و وایبر و واتس آپ داغه" یادمه یه روزهایی تازه چتروم اومده بود اونم چتروم های عمومی چقدر کش و قوس پشتش بود و چه جدالهایی در پی داشت اما هممون دیدیم در قالب خودش جای گرفت" چتروم(اتاقهای گفتگو) کارش اینه :که یکنوع اتاق نوشتاری همچنین رد و بدل کردن فایلهای علمی اموزشی کارگاهی دانشجویی بهر حال جاییه که براحتی میشه تبادل نظر و گفتگو کرد"حتی بصورت زنده از کشوری تصاویر خانواده خودتون رو از کشورهای دیگه ببینید"

هنوز مردم دغدغه رفتن یا نرفتن یه تالارهای گفتگو رو داشتن که یکباره بقیه نیز فعال شدند" دقیقا مانند ویدئو یا سی دی و همچنین ماهواره"داریم میبینیم چه حکمهایی براشون صادر میکنن به همون سرعت نیز بدون درد سر تو خونه های مردم جای میگیره"ساده تر بگم" اون نرم افزارها و سخت افزارها دارن کار خودشون رو انجام میدن اونوقت ما داریم الکی تو سر همدیگه میزنیم که به نظر من بهترین کار"رّد کردن اونها نیست چون هستند وجود دارند" همانطوریکه دوستان در بحث شیرینی که ابجی روشنای ما در مورد رسیور بیان فرمودند دوستان نیز ابراز نظر داشتند و ما رو مورد لطف و محبت خودشون قرار دادند و در نتیجه بدینجا رسیدیم که قبل از داشتنش و استفاده کردن این سخت افزار باید فرهنگ اون رو دارا باشیم"

وایبر و اسکایپ و لاین و های و تانگو و واتس آپ نیز دقیقا به همانگونه هست" پس باید فرهنگ چگونه استفاده کردنش رو یاد بگیریم" من در جاییکه کار میکنم همیشه مودم وجود داره و تلفنم نیز دائما بصورت آنلاین هست" چه بسا وقتی بیرون از محل کار میریم نیز براحتی میشه از نت های ازاد سرویس گرفت و به خط دیتا وصل شد" اما بحث اصلی اینجاست" ایا تابحال شده ماهایی که دم از فرهنگ دیرین و کهن میزنیم وقتی به دوستی میرسیم مشغول صحبت با دیگران هست فورا بپریم وسط حرفشون ؟ فکر نکنم اینگونه باشیم" هر کسی دارای شغلیست متناوب و متغیر با همدیگه" وقتی عصر میشه از کار برمیگرده براحتی میره خونه ابی به سر و صورتش میزنه چای مینوشه فیلمی میبینه نهایتا مطالعه ای میکنه و بعدشم به استراحت میپردازه" اما فراموش نکنید اگه شما تو رختخوابتون راحت دراز کشیدید فکر کنید طرف مقابلتون یا خود من مثل شما هستم وقتی هم پیام میدید جوابی دریافت نمیکنید دلگیر بشید" خیر"اگه شخص خودم درگیر این مسئله نبودم شاید این مطلب رو نمینوشتم چه بسا دوستان نیز در جریان هستند مدتیست که تصمیم گرفتم راجع به همین موضوع چیزی رو یاد اوری کنم.

" من شخصا بطور خلاصه وار یک روز روال زندگی خودم رو براتون عرض میکنم" قول بدید وقتی خوندید نگید چقدر پوست کلفتی" خیر اینجوری بار اومدم"کار قانونی و دائمی من لیدر ایرانگردی و جهانگردیه" اما همینکه از اینکار فارغ میشم" کارهای تعمیرات الکترونیک و نصب انواع ابزار الکترونیک و..... ( هر ابزاری که اسمشو دلتون خواست بیارید آزادید) همینطور اجرای موسیقی در فواصل هفته گهگاهی ماهیانه بسته به مناسباتش داره"که اونم باعث میشه از چند روز قبل واسه تمرین درگیر بشیم" یاد اوری کنم کارهای تعمیرانی خونه خودم رو نیز خودم انجام میدم" از بنّایی و سنگ کاری و کاشی کاری وخیاطی و گاهی اشپزی" باور بفرمائید راستشو میگم" خب تا اینجا رو شنیدید؟ فکرشو بکنید وقتی میرسم خونه چکارهایی رو مشغول میشم"کارتعمیراتی(اپدیت و نرم افزاری نیز) و نصب" یه کار دائمیه" اینم عرض کنم وقتی میرسم خونه تلفنم رو سایلنت هستش" چون دلم نمیخواد صدای تلفنم دیگرانو ازار بده" گهگاهی فرصت میکنم میرم تلفنمو چک میکنم اگه پیامی از وایبر و واتس اپ نیز داشته باشم جواب میدم به احترام اینترنت پرسرعتمون دو دقیقه هم صبر میکنم جوابی دریافت نشد فورا تلفنو سر جاش میذارم بکارهام میرسم.

"حالا اینم عرض کنم چون تو منطقه شمال داریم زندگی میکنیم اکثر شمالیها حرفم رو بهتر متوجه میشن اکثر شبها یا مهمونیم یا مهمون داریم که شکر خدا دوّمی بیشتر نصیبم میشه"اگه کسی منو نشناسه یا مثل ما نباشه باور کردنش یخورده سخته براشون" خب حالا فرض بگیرید مشغول یه کار تعمیراتی هستم"هوویه روشن به برق زده دارم یه آی سی رو عوض میکنم" یه پیامی از وایبر دریافت میشه میرم میبینم جواب مینویسم اگه دریافت شد و جواب داد شاید کمی به گفتگو بشینیم دلیلم نداره همشون اشنا باشن چون راجع به انواع کارها دائما مراجعه کننده دارم" این دیگه واسه خانواده منم عادی شده" تمام دلیل گفتن این مطالبم اینه که: اگه دوستانی پیام میدن منتظر جواب شنیدن هستند دنبال دلیل خاصی نباشن" که چرا جوابمو ندادی؟ چیزی شده که دلگیری؟ مگه میشه ادم همیشه کار داشته باشه؟ و مخصوصا اینکه بدونم یکی میخواد کنکاش کنه که ایا واقعا انلاینم منتظر بشینه جواب بدم و اگه جواب نشنفه بخواد ماخذه ام کنه" باور کنید در این یک مورد هیچ جوابی نمیدم میذارم بحساب شناختی که ازم دارند" چون زمانی حق تقدم با دوستان هستش که از قبل قول بدم فلان ساعت در خدمتم وگرنه چه انتظاری؟؟

من شخصا یک پیام اس ام اس هم بخوام به دوستانم بدم پیشاپیش هزار فکر و خیال میاد سراغم" نکنه خواب باشه نکنه مهمون داره" نکنه خونوادش طوری دیگه برداشت کنه و هزار.......فکر و خیال دیگه" اینو راجع به کسانی میگم که منو نمیشناسن" وگرنه همانطوریکه قبلا نیز عرض کرده بودم روز اول اشنایی شماره خودم رو وقتی بهشون دادم با تک تک افراد اون خونه اشنا میشم پس جای هیچ شک و شبحه ای باقی نمیمونه" با این حال بازم خیلی از مسائل رو پیش خودم حساب میکنم دلم نمیخواد باعث رنجش خاطر کسی بشم" مطلبم تمام" نتیجه میگیریم دوستان نهایت تلاششون رو بکنن لااقل فرهنگ وقت شناسی و انتظار بیجا رو از بین ببریم" که هر انچه باقی میمونه لطف و کرم و بزرگی و مهر و محبت باشه.. باز اگه دوستان مطالب و نظرهای بهتری دارن راجع بهشون بحث میکنیم تا نتیجه بهتری بگیریم"..بابای