نگاه کـــــــن کــــــــــــه غـــــــــــــــــــم درون دیـــــــــــــــــــــده ام
چگـــــــــــونـــــــــــــه قطــــــــره قطـــــــره آب می شـــــود
چگونـــــــــــــه سایـــــــــــــــه سیاه و سرکشــــــــم
اسیر دســـــــــــــــــت آفتـــــاب می شــــــــــود
نگـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاه کــــــــــــــــن
تمام هستی ام خراب مــــــــی شود
شراره ای مرا به کــــام می کشد
مرا بــه اوج می بـــــــرد
مرا به دام می کشد
نگاه کن
تمام آسمان من
پـر از شهـاب می شـود
تو آمدی ز دورهـا و دورهـــــا
ز سرزمیــــــــن عطـرهــا و نورهــــا
نشـــــانـــــــــده ای مــــــرا به زورقــــــی
ز عــــــاجهـــــا، ز ابـــــرهـــا، بلــــــــــورهــــــــــــا
مــــــــرا ببــــــر امیــــــــد دلنـــــــــــــــــواز مـــــــــــــــــن
ببــــر به ســـــرزمیــــــــن شعــــــــرها و شــــــورهــــــــــــــــا
بـــــــه راه پــــــــــر ستـــــــــــاره می کشــــــانــــــــــــــــــــــــــــی ام
فــــــــراتـــــــر از ستــــــــــــــــــاره مـــــــــــــــــی نشـــــــــــانــــــــــــــــــی ام