آمد بهار!
بهار
نـیم بهار
ربــــــــع بهار
بهار را قسمت کردند
تا بازارشان ســـــکه شود
اي پسر يك دم بيا با مـــــا بشين
بــاز مـــی آیــــد بــــهـــار دلـنشین
قلب خوبان همچنان شد چون برين
بــاز بــلـبــل مــی شــود با گل قرین
بــاز صـــحــرا پـر شقایق می شود
بــاز روشــن قــلب عـاشق می شود
هر كه عاشق بود عاشقتر شود
همچو يكسالي گذشته از نَوَد
فــصــل ســـرد از هــیــبت باد بـهار
مــی کــنـــد از پــیـش روی او فـرار
ســفــره هــا بــا هـفت سین آراسته
بــا گـــل مـــهـــر و صــفـــا پیراسته
فال حافظ حال ما را چون كند
خواندن يك آيه ديگر گون كند
بــر ســر سفره جـوان و خُرد و پیر
ســبزه و آئــیــنـه و مــاهـی و سـیر
سـیـب و سـنـبـل در کـنـار یــاسـمـن
عطر بــیــد مـِشک چــون مُشک خُتَن
سرکه و سنجد" سماق و شمع و گل
عـــیـــد آمــد بـــا دف و ســاز و دُهُل
ســال نــوتـحـویل و سال کهنه رفـت
هــم دل مــا تـازه شد هم شال و رخت
یــا مــُقــلّب، قــلب مـــارا شـــاد کــن
یـــا مـــُدبّـــر خـــانــــه را آبـــاد کـــن
یـــا مـــُحـــول، اَحســــنُ الــّحالم نما
ایـــن دل وا مانـــــده را پـاک از ریـا
کُــن خــــدا" ای قـــادر بـــی مــنـتــها
ســــــــــــــــال نـــــــو بــــر همگــــــي مباركبــــــــاد