« دروغ»


  آرامش و آسایش روحی و روانی از جمله نیازهای آدمی است

 كه بدون آن  زندگی غیر ممكن  است و امروزه  این امر  ثابت شده

 انسانهایی كه از  روح و  روان سالم  برخوردار  نیستند هر  چند دارای

 امكانات مادی فراوان باشند، هرگز روی سعادت را ندیده و به اصطلاح

« آب خوش از  گلویشان پائین  نمی رود.» و همه  در مقاطعی از زندگی

 این را به تجربه دریافته اند كه هرگاه در اثر حادثه ای دچار اضطراب و

 نگرانی  شوند، نه لذتی از غذای مطبوع  می برند و نه از  سایر اسباب

 و لوازم مادی، ولی آنگاه كه از نظر  روانی، در  آرامش  باشند، از حداقل

امكانات مادی خود بیشترین بهره مادی و معنوی را خواهند برد. پس باید

 همواره مراقب بود تا عوامل استرس زا و بر هم زننده آرامش از چارچوب،

 زندگی فردی واجتماعی خود دور سازیم و یكی از این عوامل بحران ساز

انسانی كه دروغ می گوید ، همواره در این نگرانی روحی به سر می برد كه

مبادا دروغش بر ملا شده و در نزد دیگران شرمنده و بی اعتبار گردد،

 چرا كه در جهان هیچ عیبی آدمی را شرمگین تر از آن نمی سازد
 
 كه دیگران دروغ وی را كشف كنند. »

درغگو به خاطر همین نگرانی از بر ملا شدن دروغش، گاه مجبور می شود به

 دروغهای دیگر متوسل شود،غافل از آنكه این دروغهای پیاپی نه تنها آرامشی

 به همراه ندارند بلكه بر اضطراب او نیز می افزاید و به مرور زمان خوره اي در وي رشد ميكند

و آن خوره وجدان بخواب رفته شخص را قلقلك داده و بيدارش ميسازد همين امر باعث ميشود
 
عذاب وجدانش وي را از پا در آورد.