فــــــــــــــــــــــــریاد بی صدا...
سکوت فریاد کسانیست که اهل تظاهر نیستند .
سکوت فریاد کسانیست که بی صدا میمیرند.
بی آن که کسی بودنشان را احساس کند.
سکوت فریاد کسانیست که معنی عشق را می دانند
و خود را در آن محو میکنند.
نمی گذارند کسی به وجود آن پی ببرد پر حرفی چی؟
می خواهم فریاد کنم فریادی که صدایش را فقط خود بشنوم.
فریادی که انعکاس آن تنها در قلبم شنیده شود.
فریادی که من را به ابدیت برد ولی کسی رفتنم را احساس نکند.
روزگار زیادیست که به خلوت و سکوت پناه برده ام.
دنیایی که ذره ذره وجودم را درک کرده است.
دنیایی که از قطره قطره آب دیدگانم پی ریزی شده
و اکنون مرا در برگرفته و نامحرمی را در خود پذیرا نمیباشد.
شاید روزی...... شاید.....
صدایی به من پاسخ می دهد گویی از اعماق قلبم است.
آری صدا از درونم است .
من تنهاییم را دوست دارم.
من خلوتم را دوست دارم .
من اشک هایم را دوست دارم من ..... هایم را دوست دارم
زیرا تنها خریدار تنهاییم خداست..... من خدا را دوست دارم
خضوع و دلنوازی را عزیزم از درخت آموز
که سایه از سر هیزم شکن هم وا نمگیرید